Landschapsfotografie

In het tweede deel van landschapsfotografie met tiltshift objectief ga ik meer in op de specifieke effecten die zijn te bereiken met de tilt functie van dit objectief. Hierbij wordt het voorste deel van het objectief geknikt zodat de scherptevlakken van de camera sensor en objectief niet meer parallel lopen. Hierbij bereik je het effect dat slechts een zeer klein deel van de foto scherp is.

Maar kun je dit dan niet bereiken met een reguliere lens en grote diafragma opening? Zelfs in de gunstigste omstandigheden te weten: grote diafragma opening, grote brandpuntsafstand en korte werkafstand bereik je nog niet het effect wat je zonder moeite kan bereiken met de Tilt functie van het Tilfshift objectief.

De foto’s zijn geoptimaliseerd in Lightroom wat betreft de normale nabewerking en de toevoeging van de kleureffecten.

In deze fotoshoot ben ik aan de gang gegaan met foto-bracketing. Bij foto-bracketing maak je meerdere foto’s van hetzelfde onderwerp, echter met verschillende sluitertijden. Hierbij maak je gebruik van de belichtingscompensatie. Uiteraard staat je camera op statief. Na even wat nazoeken op youtube omtrent de bracketing instellingen op mijn camera (Nikon D7500) kwam ik op de volgende instellingen:

-2.0 / -1,3 / -0,7 / 0 / +0,7 / +1,3 / +2,0

Ik wilde de belichtingen bij de foto’s niet te groot maken. Echter bij het importeren van de foto’s in Lightroom heb ik niet alle foto’s gebruikt maar een selectie van 3 a 4 foto’s gemaakt om samen te voegen.

Na het samenvoegen van de foto’s in Lightroom heb ik deze tevens geoptimaliseerd. Hierbij de uiteindelijke resultaten.

Al twee keer eerder ben ik op deze plek geweest om een ondergaande zon te fotograferen, en wel op 19 april en 24 mei van dit jaar (2020). Driemaal scheepsrecht zegt het spreekwoord dus was het afgelopen 15 september wederom.

De plek, in het Zuidelijk Randpark bij de Pendrechtse molen en tevens nabij restaurant Vrijenburg, In eerste instantie had ik een mooier schouwspel in gedachten maar de natuur doet wat het doet en daar zal ik het mee moeten doen.

De gemaakte foto’s zijn dit keer een mengeling van alleenstaande foto’s en gemaakt in een bracketing serie welke in Lightroom zijn samengevoegd en verder geoptimaliseerd. Uiteraard zijn de foto’s gemaakt vanaf statief, met mijn Nikon D7500 en gebruik makend van het polarisatiefilter en softgradfilter 3 stops van Benro.

Je hoort het nog dagelijks, het openbaar vervoer is niet voor uitjes. Maak alleen gebruik van het OV als het moet. Dus zoek ik het nog maar even dicht bij huis, het Zuidelijk Randpark. Het is maandag 1 juni 2020.

Normaal gesproken ga ik dan met de fiets, maar vooral op de wat smallere wandelpaden heeft dat het nadeel dat je met de fiets aan de hand minder bewegelijk ben dus kies ik er voor naar het park te lopen. Ik besluit een deel van het park in te gaan waar ik nog niet ben geweest om de eenvoudige reden dat dit deel op de satellietbeelden op google maps niet echt in fotografische zin tot de verbeelding spreekt.

Het wordt dus een uitdaging om foto-composities te maken die voor mij de moeite waard zijn om te bewaren. Het resultaat van deze foto-dag zie je in onderstaande foto’s. Geen lange sluitertijd foto’s. Wel heb ik naast mijn 10-20 mm en 18-140mm ook twee foto’s gemaakt met mijn Tamron 70-300mm. Bovendien heb ik gespeeld met de instellingen wat betreft belichtingscompensatie – en + om thuis op de laptop de verschillen en beste te selecteren.

Zuidelijk Randpark

Het Zuidelijk randpark is een redelijk uitgestrekt gebied (15 km lang en 116 hectare groot), niet per auto maar per fiets is het gebied vrij uitgestrekt. Binnen het gebied is het alleen opengesteld voor wandelaars en fietsers. Met de fiets kun je uiteraard een groter gebied bestrijken maar al lopend kom je op plekjes die niet makkelijk met de fiets aan de hand toegankelijk zijn.

Vandaag 10 mei zijn de weersomstandigheden niet echt om schitterende foto’s te maken maar ik wil er even tussenuit. Maar niet op de fiets maar lopend naar het Zuidelijk Randpark. Het voordeel is dat je sneller en makkelijker kleine paadjes of van het pad afwijkt. En dan kom je soms verrassende plaatjes tegen. Zoals gezegd zijn de weersomstandigheden niet optimaal en dat gaat voor mij gepaard met een anders kijken en denken qua compositie. Ik betrek naast het landschap ook graag de grootse luchtpartijen in de foto en als deze bestaat uit een mooie blauwe lucht, eventueel aangevuld met enkele cumuluswolken is dit geen enkel probleem en zal het de foto eerder goed doen dan afbreuk hier aan geven. Maar een grijze lucht zonder tekening van wolken is een ander verhaal. En vandaar dat tijdens deze fotosessie mijn denken qua compositie en verdeling van landschap en lucht even moest worden aangepast.

Vandaag loop ik in het Vaanbos, het meer groene deel van het Zuidelijk Randpark. Weinig tot geen waterpartijen maar wel veel bomen en struiken. In de vroege middag zijn er nog enkele blauwe stukken in de lucht echter naarmate de middag vordert wordt het grijzer en grijzer maar blijft het wel droog.

Foto’s met reguliere sluitertijden maar ook een paar langesluitertijd opname en een heuse selfie.

Het Zuidelijk Randpark is een redelijk uitgestrekt gebied waar mooie landschapsfoto’s te maken zijn, en dat is dan ook de reden dat ik er graag kom. Het voordeel is bovendien dat het redelijk dichtbij is en makkelijk met de fiets bereikbaar.

Deze foto serie heb ik gemaakt op 1 december 2019 in het Clarabos. Naast de reguliere sluitertijden heb ik 1 foto toegevoegd met een lange sluitertijd (54 sec). Ook de molen van Pendrecht maakt nog deel uit van deze serie .

De Molenstee

Het Zuidelijk Randpark is een recreatiegebied met wandel- en fietspaden, water en verschillende ligweide en is opgedeeld uit diverse gebieden. Het totale gebied ligt aan de ene kant aan de Rotterdamse wijken Pendrecht, Zuidwijk en IJsselmonde en aan de andere zijde Barendrecht.

Tussen het Vrijenburgbos en het Clarabos ligt het gebied de Molenstee. En hier bevindt zich de Pendrechtse Molen, gebouwd in 1731 en in 1957 verklaard tot Rijksmonument. In 1993 is de molen van Rotterdams grondgebied drie kilometer in oostelijke richting verplaatst op Barendrechts grondgebied daar deze door de aanleg van een bedrijventerrein ernstig in de verdrukking kwam.

De molen staat in een uitgestrekt gebied dat zeker met verandering van jaargetijden en een mooie lichtbewolkte lucht of een dreigende onweerslucht met een scala aan mogelijkheden de achtergrond kan bepalen.

Naast de reguliere landschapsfoto’s heb ik ook twee lange sluitertijdfoto’s toegevoegd gemaakt met een sluitertijd van resp. 25 seconden en 157 seconden.

Het Vrijenburgerbos

Het Vrijenburgerbos maakt deel uit van het Zuidelijk Randpark en ligt aan het havenspoorpad. Vanwege de corona lockdown kan ik vandaag 12 april 2020 niet ver van huis, en dus op de fiets gestapt richting Vrijenburgerbos.

Het Zuidelijk Randpark is een recreatiegebied bestaande uit verschillende “bossen” waarvan het Vrijenburgerbos deel van uitmaakt. In dit deel is water een belangrijk onderdeel van het landschap wat in de foto’s duidelijk naar voren komt.

Zes van de in totaal 8 foto’s zijn reguliere landschapsfoto’s en twee foto’s zijn lange sluitertijdfoto’s met een sluitertijd van resp. 179 en 151 seconden.

Vandaag, maandag 6 april 2020 ben ik wederom in stadspark De Twee Heuvels in Rotterdam IJsselmonde. Het park is qua oppervlakte niet al te groot en als je er al verscheidene malen bent geweest wordt het zoeken naar een nog niet gemaakte eerder compositie moeilijker of wordt de uitdaging om nog een mooie niet gemaakte compositie te maken groter en groter.

Het stadspark de Twee Heuvels ligt bij wijze van spreke in mijn achtertuin dus makkelijk bereikbaar lopend of met de fiets zeker met de huidige corona lockdown.

Zuiderpark;

Is Landsfotografie in Rotterdam mogelijk? Een vraag die ik stelde bij mijn eerste publicatie in deze serie van foto’s. Voor mij was het een retorische vraag omdat ik de foto’s al had gemaakt.

Fotograferen is het vastleggen van een beeldmoment gezien en gemaakt door de persoon die op de ontspanknop drukt. Fotograferen is een persoonlijke kwestie. Een foto is een stukje van jezelf. Met deze gedachte ben ik met mijn camera op stap gegaan richting Zuiderpark. Geen vooraf gemaakte planning wat te doen, maar “mijn ik” zijn gang laten gaan om zo dat stukje van mezelf in de foto te leggen. De enigste voorwaarde aan deze foto sessie was dat de gemaakte foto’s in de serie “landschapsfotografie in Rotterdam” moesten passen.

Dus in het kader van ik zie, ik zie wat jij niet ziet, maar dan vertaald naar ik fotografeer wat ik zie zijn dit de foto’s:

In een eerdere fotoserie heb ik de Prinsenmolen gefotografeerd. In de nabijheid van deze molen staat nog een molen namelijk “de Vier Winden”.

Deze molen, de Vier Winden, staat aan de Terbregse Rechter Rottekade, welke ligt aan de rivier de Rotte. Aan de overzijde van de Rotte ligt de Bergse Linker Rottekade welke je langszij de Prinsenmolen brengt.

De molen is gebouwd in 1776 en heeft lange tijd dienst gedaan als korenmolen. Evenals de Prinsenmolen heeft ook deze molen een voorgeschiedenis in de zin van een voorganger welke op dezelfde plaats heeft gestaan echter op 22 augustus 1975 door brand werd verwoest. Dit betrof niet alleen de molen maar ook het gehele dorp Terbregge. Het jaar erop, 1776, werd de huidige molen gebouwd. Tot 1964 werd de molen nog gebruikt om graan te malen.

De molen heeft problemen met de fundering waarbij deze zo’n 0,5mm per jaar zakt. Een nieuwe fundering moet dit probleem verhelpen.

De omgeving rondom deze molen is beperkt wat voor het fotograferen het nadeel heeft dat niet vanuit meerdere posities kan worden gefotografeerd, de point of view is beperkt.

De prinsenmolen bevindt zich aan het Prinsenmolenpad welke ligt in de Bergse Voorplassen welke zich uitstrekken tussen de noordelijke Rotterdamse buitenwijken Schiebroek en Hilgersberg.

De molen is gebouwd in 1648 als poldermolen. Alhoewel de molen nog wel maalvaardig is, wordt deze niet meer gebruikt.
Wanneer we naar de geschiedenis van de molen kijken zien we dat op dezelfde plek vanaf de zestiende eeuw een andere molen stond namelijk de Bergsche Molen. Deze naam is tot de 18e eeuw voor de huidige molen gebruikt, pas daarna werd de naam veranderd in Prinsenmolen.
De molen staat in het Prinsmolenpark, een soort landtong welke aan de ene zijde is omgeven door het water van de Bergse Voorplas en aan de andere zijde door het water van de Rotte en is alleen per voet of per fiets te bereiken.
De meeste foto’s in deze foto serie zijn gemaakt met een doorsnee sluitertijd, echter worden afgewisseld door enkele lange sluitertijd foto’s.