Het is al weer even geleden dat ik foto’s heb gemaakt en gepubliceerd, maar met deze serie doorbreek ik de stilte. Afgelopen maandag (17 februari 2020) was het in de ochtend stralend weer of eigenlijk te mooi weer met een onbewolkte blauwe lucht, echter geen tijd. Begin van de middag werd het bewolkt en volgde snel regen. Op de weerapp had ik gezien dat het rond twee uur een paar uurtjes droog zou zijn, en de kans dat er wolken in de lucht zouden hangen groot was.
Voor landschapsfotografie zijn wolken aan de lucht altijd een welkome aanvulling op het totale plaatje. Alleen het korte tijdsbestek zou een langere reis naar een verder weg gelegen bestemming niet mogelijk maken dus naar park De Twee Heuvels, wat bij wijze van spreken in mijn achtertuin ligt, 10 -m 15 minuten lopen.
Het park is een schitterend park waar ik al diverse malen foto’s heb gemaakt. Niet alleen de verschillende jaargetijden zorgen voor een wisselend decor maar ook de luchten met mooie wolkenpartijen zorgen voor wisselende composities. Bij de waterplas heb ik diverse foto’s gemaakt met eenzelfde camera standpunt maar verschillende wolkenpartijen wat een ander plaatje oplevert.
Het is een combi shoot geworden van landschapsfoto’s en long exposure foto’s. Klik op de foto voor een full size foto.
Dierentuin Blijdorp te Rotterdam. Met name het woord “dierentuin” heeft een veelomvattende betekenis. In deze tuin bevinden zich uiteraard veel soorten dieren, echter bevinden zich in deze tuin ook veel bloemen, planten en is het een tuin om heerlijk rond te wandelen. Maar ook heeft deze tuin, als algemene term, ook een speciale tuin. Hier bevinden zich geen dieren echter wel mooie en bijzondere bloemen en planten, waterpartijen, en heerlijke zitjes. Welkom in de Chinese tuin in dierentuin Blijdorp te Rotterdam.
Als ik even voor mezelf spreek, de camera plus toebehoren gaat uiteraard mee met vakantie, en worden er veel foto’s gemaakt. Foto’s die een mooi beeld geven waar je bent geweest, als herinnering voor jezelf, foto’s met en van je mede vakantiegangers, foto’s een beetje uit de losse pols genomen, maar ook foto’s die ik maak omtrent het onderwerp.
Deze laatste reeks foto’s kun je ook los uit de vakantiefoto’s selecteren omdat ze zijn gemaakt met een andere kijk op de algemene vakantiekiekjes, met een andere insteek, en/of met een bepaalde gedachte.
In deze eerste serie heb ik een aantal landschapsfoto’s geselecteerd en opnieuw bewerkt, die ik gemaakt heb tijdens de vakantie in 2017 in Rhodos.
Een kort bezoekje en zeker voor herhaling vatbaar is wellicht wat ongewoon maar levert wel mooie plaatjes op. Ik heb het hier over een bezoekje aan dierentuin Blijdorp in Rotterdam echter met een geheel andere insteek dan normaal. Geen dieren fotograferen, maar fotograferen met mijn ND filters.
Nieuw in mijn accessoires is een step-up verloopring om mijn ND filters geschikt te maken voor een filtermaat van 67mm te gebruiken op mijn 70-300mm telezoom objectief met een filtermaat van 62mm. Zo krijg ik een bredere reikwijdte in de te gebruiken brandpuntsafstanden die nu loopt van mijn 10mm groothoek objectief tot en met de 300 mm van mijn telezoom objectief.
De beschikbare ND filters zijn een 67mm 6 stops, een 67mm 10 stops, beide eventueel te combineren naar een 16 stops en een 10 stopper in de filtermaat van 82mm.
Iso 50 – brandpuntsafstand 300mm – diafragma 6.3 – belichtingstijd 74 sec.
Iso 50 – brandpuntsafstand 140mm – diafragma 11 – belichtingstijd 57 sec.
Iso 50 – brandpuntsafstand 300mm – diafragma 5.6 – belichtingstijd 70 sec.
Iso 50 – brandpuntsafstand 220mm – diafragma 9 – belichtingstijd 70 sec.
Iso 50 – brandpuntsafstand 160mm – diafragma 5.6 – belichtingstijd 62 sec.
Iso 125 – brandpuntsafstand 140mm – diafragma 5.6 – belichtingstijd 246 sec.
Iso 100 – brandpuntsafstand 18mm – diafragma 7.1 – belichtingstijd 251 sec.
Iso 50 – brandpuntsafstand 140mm – diafragma 10 – belichtingstijd 61 sec.
Werken met een neutral density filter is een fascinatie apart. Je fotografeert een onzichtbare wereld, die zichtbaar wordt als de gemaakte foto als controlebeeld op je LCD scherm verschijnt.
Bij het fotograferen van objecten in het water met een neutral density filter is dit niet anders. Door de lange sluitertijden speelt de onscherpte van beweging opeens een specifieke en belangrijke rol in de beoogde effecten. Beweging lijkt zeer vertraagd te worden.
Deze lange sluitertijden die typerend zijn bij het gebruik van het neutral density filter hebben uiteraard ook het gevolg dat het maken van de foto meer tijd neemt. Even snel een foto “schieten” is hierbij niet meer van toepassing. en dan kan het nog gebeuren dat wanneer de gemaakte foto op het LCD scherm verschijnt en je deze beoordeelt, denkt van “het kan wellicht nog beter qua belichting, een ander camerastandpunt, het beoogde effect tegenvalt” en je besluit de foto nogmaals te maken. Ben je dus al gauw tien minuten bezig met het maken van uiteindelijk één foto. Maar het resultaat geldt.
In dit item heb ik objecten in het water als onderwerp gekozen. Sommige zijn eerdere foto’s uit bestaande shoots, en sommige foto’s zijn nieuw en nog niet eerder gepubliceerd.
Het werken met neutral density filters, of grijsfilters, waarbij men beoogt met lange sluitertijden te werken en zodoende de hierbij specifieke effecten te verkrijgen, heeft mij in mijn fotografie-hart gegrepen.
Ten grondslag aan deze tak van de fotografie ligt voor mij zeker mijn grote inspirator en zeker ook leermeester Attilio Ruffo. Vele video’s van deze neutral density grootheid heb ik op youtube bekeken. Daarnaast gaf het E-book van Kees Krick “Lange sluitertijden met ND filters” de nodige informatie,
In het afgelopen half jaar dat ik de neutral density’s filters gebruik ben ik op een aantal plaatsen in Rotterdam geweest en heb daarbij vele foto’s gemaakt, echter komt slechts een klein deel door de uiteindelijke selectie tot bewerking van. Uit deze selectie heb ik een twintig tal foto’s gekozen om in dit item “Neutral Density; the chosen one” te worden gepubliceerd.
Uiteraard speelt bij lange sluitertijdenfotografie met ND filters de compositie een grote rol. Ondanks het feit dat ik al vele jaren fotografeer kun je zeker niet stellen dat werken met de ND filters dan gesneden koek is. De workflow bij het fotograferen met de ND filters is zo anders, meer intensiever zowel in werkwijze als denkwijze. Maar wat bij deze tak van fotografie ook zeker een grote rol speelt is creativiteit.
Genoeg geschreven, en laat ik zeker het kernpunt waar het in dit item om draait jullie niet langer onthouden. Neutral Density’s; the chosen one:
Onlangs heb ik in mijn tuin de foto’s gemaakt voor het artikel over soorten lichtmeting en toen deze klaar waren kreeg ik een kadootje in de vorm van een mier op een bloem en een sprinkhaan op een andere bloem. Dus deze direct even gefotografeerd.
Ik fotografeer met een Nikon D7500 welke 4 soorten lichtmetingen kent. Deze lichtmetingen zijn niet specifiek voor de D7500 maar gelden voor alle DSLR’s van Nikon. Andere merken zullen overeenkomstige soorten van lichtmeting hebben waarbij de benaming kan verschillen van de in dit artikel omschreven benamingen.
Matrix meting: produceert natuurlijke resultatenin de meeste situaties. Camera meet een breed veld van het beeld en stelt de belichting in volgens de verdeling van toonwaarden, kleur, compositie.
Centrumgericht: Camera meet het gehele beeld maar wijst het grootste gewicht toe aan het middelste veld.
Spotmeting: Camera meet een cirkel gecentreerd op het huidige scherpstelpunt, waardoor het mogelijk is onderwerpen buiten het centrum te meten.
Op hoge lichten gericht: Camera wijst het grootste gewicht toe aan hoge lichten. Gebruik om het verlies van detail in hoge lichten te verminderen.
Een theoretische beschrijving van de vier lichtmethoden zoals omschreven in de handleiding van de camera. En deze theoretische beschrijving is natuurlijk leuk maar wat doet het, wat is het verschil? Met deze vraag zat ik dus ook en om hier een antwoord op te krijgen heb ik ze tijdens een macroshoot toegepast.
Alle foto’s zijn gemaakt in RAW waarbij in de nabewerking alleen lenscorrectie en in gelijke mate via synchronisatie verscherpen is toegepast;
elke serie van vergelijkingsfoto’s zijn gemaakt met een gelijk diafragma en ISO instelling.
elke foto in eenzelfde vergelijking zijn gemaakt onder gelijke lichtomstandigheden, op een zelfde afstand.
alle foto’s zijn gemaakt op statief, dus een statische opbouw.
Genoeg theorie, en dan nu de foto’s.
001: Spotmeting: sluitertijd 1/1250; diafragma F11; Iso 250
002: Matrixmeting; sluitertijd 1/640; diafragma F11; Iso 250
003: Centrumgericht: sluitertijd 1/640; diafragma F11; Iso 250
Wat het eerste opvalt is het verschil in sluitertijd tussen de spotmeting en matrixmeting. Qua belichting is daardoor het verschil tussen 001 en 002 goed zichtbaar. 001 is wat donkerder echter de detaillering is hoger. Het verschil tussen de matrix meting en centrumgerichte meting is nihil.
Een tweede serie:
004: Matrixmeting; sluitertijd 1/160; diafragma F11; Iso 250
005: Spotmeting: sluitertijd 1/80; diafragma F11; Iso 250
Wederom zien we hier een verschil in sluitertijden, maar we zien ook een ommekeer!!Bij de vorige serie zagen we een snellere sluitertijd bij de spotmeting en hier een langzamere sluitertijd bij eenzelfde spotmeting. Dit vraagt om een verklaring.
Bij een spotmeting wordt het licht gemeten op het huidige scherpstelpunt. Bij serie 001 lag dit scherpstelpunt op de lichtere knop. Er wordt meer licht teruggekaatst wat resulteert in een snelle sluitertijd. De totale foto is dan ook donkerder.
Bij de serie 004 lag het scherpstelpunt op het donkere deel aan de binnenzijde van de bloem. Er wordt hier minder licht teruggekaatst wat een langzamere sluitertijd teweeg brengt. We zien tevens dat de totale foto lichter wordt, dit in tegenstelling bij serie 001 bij een gelijke spotmeting.
Een derde serie foto’s
006: matrixmeting: sluitertijd 1/160; diafragma F8; Iso 50
007: spotmeting: sluitertijd 1/800; diafragma F8; Iso 50
008: centrum gericht: sluitertijd 1/320; diafragma F8; Iso 50
009: op hoge lichten: sluitertijd 1/800; diafragma F8; Iso 50
Als eerste dient vermeld te worden dat de zon redelijk boven op de bloem schijnt, met een donkere achtergrond. Dit zien we ook terug bij foto 006 in combinatie met de matrixmeting. De camera meet een breed veld waardoor de fel belichte binnenkant van de bloem overbelicht wordt.
Bij foto 007 in combinatie met de spotmeting zien we eigenlijk het tegenovergestelde. De belichting wordt gedaan op het lichtste deel van de foto waardoor bij de camera instelling diafragma voorkeuze een snellere sluitertijd het gevolg is en daardoor de foto donkerder wordt.
Foto 008 bij een centrum gerichte belichting geeft bij deze serie de mooiste en juiste belichting. Het gehele veld wordt betrokken in de lichtmeting met een nadruk op het centrum waar zich het lichtste object van de foto bevindt.
De belichting op hoge belichting gericht komt sterk overeen met de spotmeting maar vertoont een iets lichtere foto bij een gelijke belichting.
Een vierde serie van metingen.
010: spotmeting: sluitertijd 1/250; diafragma 8; Iso 50
011:centrum gericht: sluitertijd 1/125; diafragma 8; Iso 50
012: matrixmeting: sluitertijd 1/125; diafragma 8; Iso 50
Het scherpstelpunt bij deze serie foto’s lag op het gele deel van de uitgebloeide bloem, qua helderheid een licht deel van de gehele foto en dat zien we terug bij de spotmeting bij foto 010. De belichting valt samen met het scherpstelpunt, een hoge lichtwaarde, wat resulteert in een snelle sluitertijd en een onderbelichte foto.
Wederom bij de centrumgerichte meting 011 en de matrixmeting 012 een gelijke belichtingswaarde echter doordat de centrumgerichte meting een hoger contrast geeft aan de foto is deze mooier van belichting.
Een vijfde en laatste serie foto’s waarbij tevens een vergelijk wordt gemaakt bij gebruik van de belichtingscompensatie en welk effect dit heeft.
013: Spotmeting: sluitertijd 1/640; diafragma 5.6; Iso 50
014: spotmeting: sluitertijd 1/1250; diafragma 5,6; Iso 50; belichtingscompensatie -1,00
015: matrixmeting: sluitertijd 1/160; diafragma 5,6 Iso 50
016: matrixmeting: sluitertijd 1/400; diafragma 5,6; Iso 50; belichtingscompensatie -1,00
Foto 013 en 014 zijn beide gemaakt met een spotmeting, scherpstelpunt gericht op de bloemknop die qua helderheid de boventoon voert in het gehele plaatje. Doordat de bloemknop, welke een klein deel uitmaakt van de donkere omgeving, krijgen we een licht onderbelichte foto. Uiteraard met de -1 stops belichtingscompensatie wordt de knop donkerder maar ook de achtergrond wordt donkerder.
Foto 015 en 016 zijn beide gemaakt met een matrixmeting wederom het scherpstelpunt gericht op de bloemknop. en ook hier zien we het tegenovergestelde als bij foto’s 013 en 014. De lichtmeting bestrijkt een groot deel van het veld, de lichte bloemknop neemt hier slechts een klein deel voor zijn rekening dus is het de donkerder omgeving welke doorslaggevend is voor de totale belichting en er dus een langzamere sluitertijd wordt ingesteld. Dit uit zich in de overbelichting. Een belichtingscompensatie van -1 stop geeft een betere belichting waardoor de sluitertijd uiteraard sneller wordt.
In dit artikel heb ik getracht door voorbeelden uit de praktijk meer duidelijkheid te geven in de diverse soorten lichtmethoden die je camera in huis heeft. Uiteraard fotograferen in de automatische stand is het makkelijkst, echter spelen met de instellingen die tot de mogelijkheden van je camera behoren is toch veel leuker.
De verscheidenheid in wolken qua structuur en vorm is groot. En de wolken hebben geen statische vorm maar veranderen voortdurend afhankelijk van de hoogte, luchtstromingen, en natuurkundige processen.
Wolken blijven hierdoor dan ook altijd een mooi fenomeen om te fotograferen.
De geselecteerde foto’s in dit item hebben hun dienst bewezen. Hoezo? Bij het fotograferen met mijn ND filters maak je een proefopname ter bepaling van compositie en belichting met een sluitertijd die je omgerekend naar de absorbtie stops sterkte van je te gebruiken ND filter wilt bereiken. Deze sluitertijd verkrijg je in de diafragma voorkeuze stand door het knijpen van je lens-opening. Na het goed bevinden van bovenstaande punten heeft de foto in feite zijn dienst bewezen, echter zijn het veelal foto’s die je niet zomaar in de prullenbak gooit.
Een aantal van deze foto’s heb ik verwijderd bij de originele ND items om ze in een nieuw item te publiceren.
De kralingse plas, water, wolken, vergezichten. Een uitdaging om te gaan werken met mijn nd filter in combinatie met lange sluitertijden. Dit alles uiteraard op statief. Er hing deze dag een zwaar wolkendek waardoor echter het zonnetje regelmatig doorheen kon prikken.
Het bepalen van de “juiste” compositie is bij deze tak van fotografie zo persoonlijk, waarbij dan ook het uiteindelijke resultaat anders kan uitpakken. Om deze reden maak ik dan ook uit verschillende camera standpunten een foto met ook nog eens verschillende belichtingstijden om zo na de raw bestanden te hebben geïmporteerd in lightroom te gaan selecteren. Deze belichtingstijden variëren van 20 seconden tot 139 seconden.
Na de eerste serie “Tuin momenten” was er nog genoeg stof voor een tweede kleinere serie. Het voordeel van beide serie foto’s is dat je objecten zich in je onmiddellijke omgeving bevinden. Je kunt je volledig maar zeker direct op je foto’s richten.
Met mijn Nikon D7500, mijn Benro tripod en mijn macro 85mm objectief de tuin ingestapt om na afloop van deze “tuin momenten” een paar foto’s van formaat over te houden.
De foto’s worden in diverse composities gemaakt, onder diafragma voorkeuze met verschillende diafragma’s, om zo tot een definitieve keuze te komen in een setje van meerdere foto’s.
Het is een roofvogel. Een kleine prooi wordt in één keer met de scherpe snavel opgepakt en doorgeslikt. Grotere prooien worden of dood gestampt met de poten of ze pikken de prooi net achter de nek met hun snavel vast en breken de nek van de prooi.
Als de prooi te groot is om in één keer door te slikken zetten ze hun poot op de prooi en scheuren deze met hun snavel aan stukken.
En als de prooi is verorberd, en verteerd worden de vacht, en botten als een braakbal uitgekotst.
Maar voor mij persoonlijk is het een prachtig fotografisch dier, met een mooie kop, een prachtige snavel.
Afgelopen zondag 2 juni 2019 was ik met kennissen in Diergaarde Blijdorp. En naast een aantal algemene foto’s was er ook een fotogenieke Gelada aap die min of meer de show stal.
Het was gewoonweg moeilijk om één foto van deze aap te maken en weer te vertrekken daar de gelaatsuitdrukkingen die deze Gelada aap de aanwezigen voorschotelde vele vormen kende. Het was een showmaster eerste klas.
Een impressie van de Gelada aap.
Dit is de hoofdrolspeler in onderstaande fotogallery
De Gelada aap leek zeer aangetrokken tot een klein kind aan de andere zijde van het gaas dat door de moeder werd gedragen. Wanneer de moeder wilde weggaan met het kind werd de Gelada aap wild en raakte als het ware in paniek. Een mooi schouwspel om te aanschouwen en te fotograferen. Met de gekke bekkenshow probeerde hij waarschijnlijk de aandacht van het kind te krijgen en behouden.
Het was Cornelis van Coolwijk die in 1591 opdracht gaf voor de bouw van landhuis De Oliphant op het eiland Voorne. In 1975 werd het landhuis verplaatst naar zijn huidige standplaats aan de Kromme Zandweg in Charlois te Rotterdam. Het landhuis De Oliphant is een bekende en favoriete trouwgelegenheid, maar is ook te huur voor feesten en partijen.
Het landhuis als architectuur-object te combineren met long exposure fotografie leek mij een leuke uitdaging. Niet ver van het landhuis bevindt zich de molen “kromme Zandweg” gebouwd in 1723. Ook deze molen was onderdeel van de long exposure shoot.
Het fotograferen in kleur is eigenlijk een vanzelfsprekendheid en in veel gevallen spreekt het ook meer en geeft het de foto meer detail en diepte. Echter zijn er ook foto’s die in zwart-wit net dat beetje meer aan de foto geven dan kleur zou kunnen geven.
Onlangs heb ik een tripod aangeschaft. Tussen de gedachte een tripod aan te schaffen en het moment waarop deze wordt thuisbezorgd zitten vaak enige weken. Het is een proces van selecteren, reviews lezen en bekijken op youtube, vergelijken en tenslotte kopen. De Benro TMA37AL, waarbij de letters “AL” het materiaal (aluminium) van de statiefpoten aanduidt. De specificaties van het statief:
Het statief heeft 3 pootsecties die stevig en zeker niet te dun zijn uitgevoerd. De diameter van de 1e poot-sectie (bevindt zich direct onder de statiefkop) is 32,4 mm, de tweede en middelste poot-sectie heeft een diameter van 28,5mm en de diameter van de laatste poot-sectie heeft een diameter van 25,2mm. Eén pootsectie is omgeven door een dikke foamgrip die goed in de hand ligt. Deze foamgrip is zeker geen overbodige luxe. Ik had een oudere tripod van metaal zonder foamgrip en deze vaker gebruikt bij kouder weer. Het aantrekken van een handschoen was dan zeker wel nodig doordat het metaal de kou absorbeerde.
De maximale belasting van het statief is 16 Kilo. Uiteraard komt mijn camera (Nikon D7500) met objectief zeker niet aan dit gewicht maar was voor mij wel een reden tot aankoop daar het dan zeker geen wankel statief zou kunnen zijn. De maximale hoogte van het statief zonder de middenkolom is 150cm, bij gebruik van de middenkolom wordt deze maximale hoogte verlengd naar 179cm. Een bijzonderheid van dit statief is dat de minimale hoogte slechts 41 cm is.
Voor mij een groot voordeel is dat de 3 statiefpoten onafhankelijk van elkaar kunnen worden uitgeklapt. Door een vergrendeling op de drie statiefpoten uit te schakelen kunnen deze bijna haaks op de middenkolom worden geplaatst. Het afgebeelde balhoofd op de foto is een optie en wordt niet standaard meegeleverd.
Om deze laag bij de grond positie te bewerkstelligen wordt als accessoire een tweede korte middenkolom bijgevoegd.
Het totale gewicht van dit statief (2360 gram) is niet licht te noemen, maar eenmaal in gebruik staat het statief als een huis. Tot zover de specificaties. Deze zijn theoretisch en nu de praktijk. Ik was in het bezit van een statief (Cullmann), dus waarom een nieuwe. De poten van dit statief waren van metaal, gevormd in een U vorm en niet makkelijk mee te werken. Dus nam je het statief liever niet mee als wel.
De poten van het Benro statief zijn rond, liggen door de ruimere diameter makkelijk in de hand, de poten zijn onafhankelijk van elkaar uitklapbaar wat vooral bij een ongelijke ondergrond makkelijker is. Het geheel voelt als een stabiel statief. Zoals al eerder vermeld bestaan de poten van het statief uit 3 secties, welke door een
twistlock met slechts een kwartslag zijn vast en los te draaien. Zijn de drie poten gespreid en het statief wordt opgetild, blijven de poten in dezelfde stand staan. Het statief wordt geleverd met rubberen voetjes en spikes, het geheel zit in een kwalitatief goede draagtas.
Aan de lange middenkolom zit aan de onderzijde een haak om eventueel een fototas te hangen voor nog meer stabiliteit van het statief. Het grote voordeel van dit statief is de hoge werkhoogte, zelfs met de middenkolom op zijn laagste punt. Inclusief balhoofd en camera op het statief gemonteerd kan ik (lichaamslengte 1,83 meter) met gestrekte rug op mijn LCD scherm kijken.
Ik heb de tijd genomen om een definitief besluit omtrent de aankoop van dit statief te volbrengen, maar in het gebruik geeft het voldoening en weet ik zeker dat ik een goede aankoop heb gedaan waar ik nog vele jaren plezier van zal hebben.
De fotografie in het algemeen heeft een diversiteit aan specialisaties. En daarbij heeft ieder specialisme, naast de algemene regels, zijn specifieke regels. Uiteraard kun je een aantal algemene regels in alle specialisaties toe passen, en dit met betrekking tot de belichtingsdriehoek, scherptediepte, wanneer diafragma-sluitertijd voorkeuze, iso instellingen enz.
Eén van deze specialisaties is de langesluitertijd-fotografie. En deze tak in de fotografie heeft mijn fotografiebloed geïnfecteerd. Ik ben duidelijk met dit virus besmet.
Waarom?
Bij de langesluitertijd-fotografie is het zeker geen kwestie van “even een foto maken”. En ook je uitrusting ondergaat een flinke uitbreiding. Naast de benodigde ND filters, welke overigens makkelijk in je rugzak zijn op te bergen, is een goed en stevig statief onontbeerlijk. Als je in het bezit bent van een auto is dit minder belastend, maar als je zoals ik afhankelijk bent van het openbaar vervoer en/of lopend naar je locatie beweegt, wordt het toch wat anders.
Het bezig zijn met het creëren van je foto is een proces op zich. Maar dit proces is onderdeel van je uiteindelijke eindresultaat.
De weersomstandigheden, specifieker, de verhouding blauwe lucht en wolken, is hierbij cruciaal en spelen denk ik een grotere rol dan in andere takken van fotografie, waarbij je veelal voor een alternatieve locatie kan kiezen. Maar mooie cumuluswolken aan een blauwe lucht zijn een must om een beoogd resultaat te verkrijgen.
Specifieke instellingen zoals autofocus, beeldstabilisatie, worden in de langesluitertijd-fotografie niet gebruikt. Een andere specifieke instelling juist weer wel, te weten de vertragingsstand waarbij na het indrukken van de ontspanknop eerst de spiegel omhoog klapt en na 1,2 of 3 seconden de sluiter zich opent om de sensor te belichten.
Wisselende lichtomstandigheden vormen een moeilijkheidsfactor in de belichting van de te maken foto. Je bepaalt namelijk vooraf (zonder ND filter, maar met ingesteld diafragma in de diafragma voorkeuze instelling) de juiste belichting. Daarna schakel je over op manuele belichting, plaatst het ND filter en kies je de berekende sluitertijd aan de hand van de vooraf verkregen informatie en dichtheid van het ND filter. Dan volgt een belichtingstijd van tientallen seconden. In deze tussenliggende tijd kunnen de lichtomstandigheden veranderen.
In de portretfotografie, zeker in de studio, kun je een aantal facetten met betrekking tot belichting, met betrekking tot je model en pose, vooraf instellen. Je maakt een foto en binnen één seconde zie je het resultaat. Echter bij de langesluitertijd-fotografie ligt dit wat anders.
Het uiteindelijke resultaat qua compositie bepaal je vooraf, echter met betrekking tot de belichting kun je deze pas na minimaal 40-50 seconden of bij gebruik van langere sluitertijden pas na enkele minuten een beoordeling geven om daarna een correctie toe te passen en wederom te wachten. Maar dat is de charme van deze tak van fotografie.
De aanschafkosten zijn, goed statief en de ND filters, maar het plezier, de creativiteit, het maken van een mooie foto, het bezig zijn met de instellingen, kortom het gehele plaatje is voor mij een verrijking van mijn hobby.
Alle foto’s zijn gemaakt met een sigma 10-20mm objectief en een B&W 10 stops circulair ND filter. De belichtingstijd van de foto’s is 30 seconden.
Ontstaan in de negentiende eeuw door vorming van enkele slibplaten in de Nieuwe Maas. De slibplaten groeiden aan elkaar vast en raakten begroeid met riet, biezen en griend. Begin 20ste eeuw bleek de aangeslibde plaat de doorstroming te beperken. Het buitenste deel van de slibplaat werd daarom afgegraven en boven op het binnenste deel gestort. Zo kreeg het Eiland Van Brienenoord zijn huidige vorm.
Een prachtig natuurgebied met bos, grasvlakten, open water, kleine poelen en langs een heuse getijdengeul. Schotse Hooglanders grazen de begroeiing kort en er komen allerlei soorten vogels, planten en vlinders voor.
Je hebt een mooie fotoshoot in gedachten waarbij ik gebruik wil maken van twee ND filters, namenlijk een 10 stopper en een 6 stopper gecombineerd en bevestigd op mijn Nikon 18-140mm objectief en mijn nieuwe 10 stopper ND filter op mijn sigma 10-20mm objectief. Dus de plannen zijn groots. En mijn camera gemonteerd op mijn nieuwe Benro tripod statief. Wat zou er dus mis kunnen gaan?
Alles!
Heb je ook wel eens zo fotoshoot gehad waarbij een foto maken niet wil lukken, er niets of weinig lukt en des te meer fout gaat. En je blijft proberen en op een gegeven moment in een virtuele spiegel moet kijken en tegen jezelf zeggen: “Michel ga lekker naar huis want dit wordt niets”. En vooral als je thuis druk bent met klussen en geen tijd hebt om er eigenlijk met de camera op uit te gaan, en dan toch de beslissing hebt genomen een middagje fotograferen in te plannen, dan smaakt de appel spreekwoordelijk nog zuurder.
De meeste foto’s verdwijnen in het ronde archief, ofwel de prullenbak. Maar dan toch zijn er een paar foto’s waarvan je denkt: Yes toch nog iets!!
Photograph for yourself; You make it; You take it; You love it. And learn from mistakes!
Het fotografie blog van de Rotterdamse Fotografieschool voorziet gebruikers van informatie over cursussen, workshops, handige fotografie tips, kennis, tutorials, inspiratie en nog veel meer.
